O λίθινος πύργος του Μαδέμ Αγά είναι μέρος ενός Βυζαντινού και Οθωμανικού οχυρωμένου οικισμού, σε υψόμετρο 530 μέτρων, που από την αρχαιολογική υπηρεσία ονομάζεται «Μεσαιωνικό φρουριακό συγκρότημα των Σιδηροκαυσίων». Το τοπωνύμιο Σιδηροκαύσια απαντάται για πρώτη φορά τον 9ο αιώνα. Τα Σιδηροκαύσια προϋπήρχαν κατά τη βυζαντινή περίοδο και αποτελούσαν το δεύτερο μισό του 9ου αιώνα ένα από τα οκτώ γνωστά χωριά της Χαλκιδικής. Κατά την υστεροβυζαντινή περίοδο, μαζί με την περιοχή της Ιερισσού και της Ρεβενίκιας (σημερινή Μεγάλη Παναγιά) αποτελούσαν το κατεπανίκιο της Ιερισσού ή της Αραβενικείας.

Από τον Βυζαντινό και Μεταβυζαντινό οικισμό των Σιδηροκαυσίων σώζονται ο συγκεκριμένος πύργος μέσα σε περιφραγμένο και προστατευμένο χώρο όπου βρίσκεται το άγαλμα του Αριστοτέλη και για αυτό ο χώρος ονομάζεται «Άλσος Αριστοτέλη». Ο πύργος αυτός έχει ορθογώνιο σχήμα σε κάτοψη με διαστάσεις 8,30μ. x 7μ και σωζόμενο ύψος 12 μέτρων περίπου και ήταν το διοικητήριο του οικισμού και η έδρα του Τούρκου τοπάρχη, του Μαντέμ Αγά («μαντέμ» είναι ο σίδηρος στα τούρκικα). Σε απόσταση 20 μέτρων από τον πύργο (μέσα στο άλσος) βρίσκονται τα ερείπια ενός άλλου πυργόσχημου κτιρίου που ήταν μάλλον το κονάκι του Μαντέμ Αγά.