Το Βυζαντινό Μουσείο Χαλκιδικής αποτελεί τμήμα ενός πολυδύναμου πολιτιστικού κέντρου με την ονομασία Κέντρο Βυζαντινού Πολιτισμού Χαλκιδικής «Ιουστινιανός». Το έργο της οργάνωσης της μόνιμης έκθεσής του βρίσκεται σε εξέλιξη, ενώ στο κοινό έχουν αποδοθεί μόνο δύο αίθουσες στο ισόγειο (χώρος υποδοχής και εξυπηρέτησης των επισκεπτών και αίθουσα με αρχαιότητες παλαιοχριστιανικής και βυζαντινής περιόδου).

Ιστορία:

Ένα ιστορικό συγκρότημα ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής αλλά και πολιτιστικής σημασίας ξεπροβάλλει ανάμεσα στους ελαιώνες στα Νέα Φλογητά. Η πρώτη σαφής αναφορά στο παλαιό μετόχι της αγιορείτικης μονής Αγίου Παντελεήμονος ανάγεται στο 1311. Ωστόσο, τα υφιστάμενα κτίρια χρονολογούνται από το 1853 έως το 1909. Τη δεκαετία του 1920 εγκαταστάθηκε νοσοκομείο του Αμερικάνικου Ερυθρού Σταυρού με το Κεντρικό Κτίριο να λειτουργεί ως η βασική κτιριακή μονάδα του. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το συγκρότημα μετατράπηκε σε έδρα των κατοχικών δυνάμεων, ενώ το 1960 μετά από καταστροφική πυρκαγιά, εγκαταλείφθηκε.

Το 1999 το συγκρότημα περιήλθε στην κυριότητα του Υπουργείου Πολιτισμού και της 10ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Σήμερα, το μνημειακό σύνολο, καταλαμβάνοντας έκταση 27 περίπου στρεμμάτων, αποτελείται από ένα συγκρότημα δύο κτιρίων του αρχικού πυρήνα (Κεντρικό και Παλαιό Κτίριο), ένα περιφερειακό (μεμονωμένο κτίριο), καθώς και διάφορες άλλες εγκαταστάσεις.